Pinekli Lokanta

Masanın dikdörtgen ayağı ile

Müşterisinin dileklerini yamayan

Garson Arif, tanıştırayım.

Tek sorulu kıtalarda 

Milyonlarcasini bilen bir dine inanır

İnsan avlar, ama öncesinde servis yapar

Bir gecenin dakikliğini selamlar gibi

Elinde kirli bir çarşaf ile

Masalardan bir tek kendisini siler

Kadınlarla gelenleri, kız gelenleri

Uzağa bakar gibi ayrımsamaz.

Bilir ayna ikonaları ile kaldırım sevicileri

Aynı sabah, 

Aynı Tanrı'ya baş koyar

Sonra da güne

Aynı sele uyanırlar

Ve bilir levazımatçıların ve soyu tükenişlerin

Bir kurşuni noktada bekleştiklerini.

Derim ki
Bilet arıyorsan, bir insana,

Ve onun en uzak durağına

İşte Garson Arif, tanıştırayım

Utanç süzer, ama öncesinde servis yapar