Frekans

-Geldiğin için çok sağ ol.

-Ne demek, hem çay içmeye ihtiyacım vardı. Anlat bakalım senin şu hayaleti.

-Böyle deyince başlaması zor oluyor. Bak, en ufak şeyden eğer doğru frekanstan beni yakalarsa nasıl etkilendiğimi biliyorsun.

-Evet.

-İşte, hiç beklemediğim bir anda beni yakaladı. Halbuki çok alakasız bir şey yapıyordum.

-Ne yapıyordun?

-Bir yazıyı yetiştirmeye çalışıyordum. Alaattin'i hatırlıyor musun? İlkokuldan? Hani çok ani ışık ya da ses ile bayılırdı?

-Evet, sara hastasıydı.

-Aynen. İşte, onun gibi, sanki zihnimde bir açık var ve o açıktan geçebilen şeyler beni ne durumda olursam olayım beni tesiri altına alıyor.

-Eeee, n'oldu pekiyi?

-Bir hafta önce bir mesaj geldi. Başlangıçta spam falan zannettim, görmezden geldim. Bana bir fotoğrafımı yollamış, bunun nerede çekildiğini soruyordu.

-Cevap vermedin mi yani?

-Vermedim, veremedim zaten. Hesabını kapamış olduğu için yazamadım.

-Eeee, bugün n'oldu?

-Hesabını açıp bana tekrar yazdı, cevap için. Ben de cevap verdim. Dedim, evet, orada, tahmin ettiğin yerde çekildi fotoğraf.

-Sonra?

-Sonrasında konuşmaya devam ettik. Bir noktadan sonra kimlikler, benlikler, yer, hani konuştuğumuz ıvır zıvıra denk geldi.

-Yine mi kimlik! Pekiyi ismi neydi?

-Emin değilin, Kiril alfabesiyleydi.

-Yabancı mıydı yani?

-Evet.

-Eeee, sonra?

-Sonra sohbete kapıldım. Yarım saat, bir saat, bir buçuk saat oldu.

-Neler konuştunuz?

-Pek çok şey. Hem seninle konuştuğum konular, kimlik gibi, hem de her şeyden.

-Neden etkiledi seni? Açıklamaya çalış.

-Frekans diyorum ya, hem de beklemediğim bir anda. Sanki dans eder gibiydi.

-Dans, sen?

-Biliyorum. Ama bundan da bahsettik.

-Danstaki müthiş kabiliyetinden mi?

-Hayır, bedenden. Yani o bahsetti, ben sadece anladığımı söyledim.

-Bu ruh ve beden mevzusu mu?

-Evet, zamanında epey Rus edebiyatı okumuş. Haliyle onu da o dönemin varsayımları avucunun içine almış. Zaman aldığını söyledi, bunun farkına varıp yine de bunları aşamamış olmak.

-Neden hayalet dedin?

-Çünkü kayboldu.

-Nasıl yani?

-Yine hesabını kapattı. Bilemiyorum. Hatta sohbetin sonunda, iyi kaybolmalar diledim.

-Eeee?

-Dedim bunu ama kaybolmasını beklemiyordum. Ama dediğim gibi, ziyaret etti gibi düşün. Mesela pencerenin önünden geçer gibi.

-Anlıyorum.

-Sonrasında büyük bir boşluğa düştüm. Sürekli sigara yakıp söndürdüm. Yazıya falan devam edemedim, doğruca seni aradım.

-Şimdi nasılsın? 

-Bilemiyorum.

-Bir çay getireyim mi sana bir koşu?

-Olur. Hatta bana iki tane getir.

-Şeker kullanıyor mu hayaletin?

-Bilmiyorum. Sen yine de getir.